در قانون كار ايران و در تعريف شغلهاي سخت و زيان آور آمده است:«كارهاي سخت و زيان آور كارهايي است كه در آنها عوامل فيزيكي، شيميايي، مكانيكي و بيولوژيكي محيط كار غير استاندارد بوده كه در اثر اشتغال كارگر تنشي به مراتب بالاتر از ظرفيت‌هاي طبيعي (جسمي و رواني) در وي ايجاد مي‌گردد كه نتيجه آن بيماري شغلي و عوارض ناشي از آن مي‌باشد. » و بعد اين مشاغل را تعريف مي كندكه در صدر آنها كار در معدن را مي شود ديد:« كار در معادن اعم از تحت الارضي يا سطح الارضي كه ايجاب مي‌نمايد كارگران در تونل‌ها و راهروهاي سر پوشيده به استخراج بپردازند
صنعت معدن در اغلب كشورها بالاترين نرخ مرگ و مير را به خود اختصاص داده است . آسيب ديدن يا كشته شدن در مراحل مختلف كار در معدن ، گازها ، گرد و غبارها ، مواد شيميايي ، صدا ، گرما و چيزهايي از اين قبيل مي تواند موجب بيماري هاي مزمن و گاهي حوادث كشنده ناگهاني شود . خوشبختانه در دهه اخير ، ظهور و توسعه ماشين آلات و تكنولوژي كار در معادن ، تجهيزات ، فرآيندها و نيز آموزش كاركنان در موضوع ايمني و بهداشت در محيط كار خيلي توسعه پيدا كرده است
حادثه گازگرفتگي در يك معدن در گيلانغرب و ريزش معدن، يكي ديگر از حوادثي بود كه همين تيرماه اتفاق افتاد. نقص فني جت‌فن، اهمال معدنكار، قصور مسئول فني سازمان نظام مهندسي معدن و عدم اعطاي تسهيلات به معادن از مقصران در حادثه معدن گيلانغرب شناخته شدند. معادن قير طبيعي از وزارتخانه درخواست تسهيلات براي استانداردسازي كرده بودند و با وجود موافقت و دستور 3وزير صنعت در زمينه پرداخت اين تسهيلات و جلوگيري از تونلي‌شدن معادن، معاون معدني وزارتخانه به‌شدت با پرداخت اين تسهيلات مخالفت كرد
سخت وزيان آور بودن را هم خود كارگران شاغل در معادن و... بعد از مدتي كاركردن لمس مي كنند. آنها از فشار وآثاري كه برجسم و روح شان مي گذارد پي مي برند كه كارشان سخت است و زيان آوريش را از آنجا مي فهمند كه بعد از مدتي كاركردن در آن شرايط ،مجبورند به دارو و دوا پناه ببرند
سختي هاي كار در معدن